Conference weekend

Hoi allemaal,

Afgelopen weekend speelden we ons tweede conference weekend in Mobile, Alabama. Op zaterdag speelden we tegen Belhaven University en Auburn Montgomery. Op zondag wederom twee wedstrijden tegen Bethel University en Martin Methodist.

Vrijdagmiddag om 13 uur vertrokken we voor een 7,5 uur durende busreis naar Mobile, Atlanta. Deze bus had gelukkig WIFI dus daardoor ging de tijd wat sneller voor mijn gevoel. We kwamen rond 21 uur bij ons hotel. Tim, Nish en ik gingen vroeg slapen want we moesten vroeg op.

De volgende ochtend kwamen we aan bij de ontbijtzaal. Ontbijten vind ik altijd een kleine chaos aangezien er nog meer teams slapen in ons hotel. Iedereen wil zijn of haar eten altijd zo snel mogelijk hebben dit maakt het een kleine chaos. Toen we op het punt stonden om te vertrekken naar de banen stond er een verrassing op ons te wachten. De bus startte niet.. Gelukkig was het Baseball team van ons ook in Mobile, dus konden we hun bus lenen.

Om 9 uur speelden we de eerste wedstrijd tegen Belhaven. Tim en ik verloren onze dubbel met 8-4. Het geen al te beste wedstrijd van onze kant, snel vergeten. Daarna speelde ik mijn singel. Ik speelde een aantal hele goede games maar overal speelde ik niet constant genoeg. Dit resulteerde in een 6-4 6-2 nederlaag.

Ik liet me vertellen dat Auburn Montgomery vier keer kampioen is geworden van de NAIA en momenteel de nummer 5 van het land is. Dit werden een paar serieuze wedstrijdjes . Helaas verloren we onze drie dubbels al redelijk snel. Vervolgens speelde ik mijn singel. Mijn tegenstander vertelde dat hij een Nederlandse moeder en een Marokkaanse vader had en dat hij een maand per jaar in Eindhoven woont. Daarnaast was hij grootst PSV fan. Toen waren wij natuurlijk al gelijk dikke vrienden. Nadat we tien minuten hierover gesproken hadden en de officials voor de zoveelste keer boos naar ons keek, besloten we maar te gaan spelen. Wedstrijd was minder leuk. Hij was een aantal maatjes te groot. Hij stuurde mij van links naar rechts en weer terug. Ik probeerde maar zolang mogelijk in de wedstrijd te blijven. Ondanks dat ik volledig gepoetst werd, sloeg ik wel een aantal wereldballen. Toen ik een passingsshot sloeg zei hij: ‘goed gedaan’. Toen keek ik wel even raar op. Zei hij nou ‘goed gedaan’? Dat bleek zo te zijn. Eerst set verloor ik 6-1. De tweede set was hetzelfde verhaal. Ik speelde een goede wedstrijd maar hij was te goed. Mooiste moment van de wedstrijd was toen mijn tegenstander een keiharde aanvallende forehand sloeg en ik daarop een forehand langs de lijn sloeg. Zowel mijn tegenstander als ikzelf was verbaasd dat die keurig inviel. Toen ik op mijn bankje zat zei Tim: ‘Wow Nick, was die bal in?’ Zekers!’. We moesten beiden lachen. Ik verloor de tweede set met 6-2. Helaas verloren we als team alweer. De eerste overwinning moet maar snel gaan komen. Na deze wedstrijden hebben we wat gegeten en hebben we nog wat gechilld in onze hotelkamer.

De volgende ochtend speelden we tegen Bethel University. Tot nu toe hadden zij alles verloren dus dit zou de uitgelezen kans zijn om als team eens te winnen. Tijdens de dubbel zagen we al snel waarom ze alles hadden verloren. Met alle respect maar ze waren niet zo goed. Tim en ik wonnen onze dubbel met 8-1. Ook de resterende dubbel wonnen we. Coach besloot hierop om wat mensen rust te geven en onze 6 en 7e singelaars in te zetten. Toen we als team 5-0 voor stonden stopten we de overige wedstrijden. Immers hadden we ‘de ontmoeting’ gewonnen ( 5 van de 9). Dit was de eerste overwinning in onze conference! Yesss!!

In de middag stond onze laatste wedstrijd van het weekend op het programma tegen Martin Methodist. Een team waarvan we vooraf dachten dat we ze konden verslaan. Tim en ik begonnen goed in de dubbel. We kwamen break voor en speelde aanvallend. Zij kwamen beter in hun spel en wij begonnen minder te spelen. We verloren 8-5. Erg zonde want we zaten er dichtbij. Hetzelfde verhaal geldt voor de andere dubbels. We verloren ze beiden met 8-6. We stonden nu ineens 3-0 achter terwijl het ook zo andersom zou kunnen zijn. Ik zou eigenlijk niet singelen maar omdat Dino niet kon spelen ivm zijn arm, speelde ik wel. Elliot en Jordan verloren helaas hun singel waardoor we 5-0 achter kwamen. Dit betekende dat we moesten stoppen omdat we als team de ontmoeting verloren hadden. Erg zonde want de vier ander singelaars, waaronder ik, stonden allemaal een set voor. Als we de wedstrijd wel uit konden spelen zou het misschien wel 5-4 zijn. Dit staat heel anders dan 5-0 toch?

Al met al zijn we niet echt tevreden over het weekend. We moeten het beter gaan doen in de wedstrijden en daarvoor hebben we nog een aantal kansen. Volgende week dinsdag en woensdag spelen we tegen ABAC en Georgia Southwestern en donderdag vertrekken we weer naar Mobile voor wedstrijden. Tegen ABAC en Georgia verloren we de laatste keer dus het is tijd voor revanche.

Tot snel.